Η βιβλιοθήκη.
Το σαλόνι του σπιτιού μου κοσμεί μία ξύλινη βιβλιοθήκη, βαμμένη με χρώμα κιμωλίας. Είναι η βιβλιοθήκη των γονιών μου και τη θυμάμαι από παιδί. Στο κάτω ράφι ήταν οι εγκυκλοπαίδειες, τις οποίες έβγαζα και ζωγράφιζα στις πρώτες, λευκές σελίδες. Στα πάνω ράφια ήταν η συλλογή του μπαμπά μου από αρχαίους συγγραφείς, και στη μέση, μεταξύ άλλων, ο Καβάφης, ένας από τους πρώτους μου αγαπημένους ποιητές.
Μπροστά σε αυτή τη βιβλιοθήκη, όταν ήταν ακόμα στο σπίτι των γονιών μου, είχε στήσει ο μπαμπάς μου το υπολογιστή του και έγραφε τα βιβλία του, και σε ένα γραφείο πιο πέρα η μαμά μου διόρθωνε γραπτά. Είναι μια αγαπημένη παιδική ανάμνηση, μια από τις εικόνες που θυμάμαι με πολλή αγάπη.
Oι γονείς μου έφυγαν και η βιβλιοθήκη έμεινε. Δεν ήθελα να την πετάξω. Αλλά όπως ξέρουν όσοι έχουν ζήσει τέτοια απώλεια, περνάμε μια διαδικασία οικειοποίησης του παρελθόντος. Άλλο οι γονείς μας και άλλο εμείς. Και ενώ μας αφήνουν μεγάλη παρακαταθήκη, πνευματική και υλική, πρέπει να τη φέρουμε στα δικά μας μέτρα και γούστα. Από πολλούς ακούω ότι δε θέλουν να ακουμπήσουν τα έπιπλα της γιαγιάς ή της μαμάς γιατί ‘έτσι άρεσε στη γιαγιά’ και πρέπει να τιμήσω τη μνήμη της. Εγώ πάλι το βλέπω αλλιώς: δε βοηθάει κανέναν να κρατάω ένα έπιπλο που δε μου αρέσει απλώς και μόνο για να τιμήσω τη μνήμη κάποιου. Ο χώρος μου είναι δικός μου και θέλω να εκφράζει το δικό μου γούστο και τη δική μου προσωπικότητα. Και αν αποφασίσω σε αυτό το χώρο να εντάξω την κληρονομιά του παρελθόντος, θα τη φέρω στα μέτρα μου, απλά και χωρίς ενοχές.
Το τραπεζάκι της γιαγιάς Αρίστης.
Αυτή η βιβλιοθήκη λοιπόν ήταν μόνο η αρχή. Μου έδωσε τόση χαρά να κρατήσω στο καινούργιο μου σπίτι κάτι που είχε τόσες αναμνήσεις για εμένα, που άρχισα να μαθαίνω όλο και περισσότερα για το πώς μπορώ να μεταμορφώσω έπιπλα και αντικείμενα. Σιγά σιγά έγινε η κύρια απασχόλησή μου. Έψαχνα παλιά έπιπλα για να κάνω εξάσκηση, γνώρισα πολλούς υπέροχους, δημιουργικούς ανθρώπους με το ίδιο πάθος με εμένα, που ανταλλάζουμε ιδέες και τεχνικές, και αποφάσισα πως αυτό θέλω να κάνω "όταν μεγαλώσω": θέλω να διασώζω και να ανακυκλώνω παλιά πράγματα, να ομορφαίνω παλιά έπιπλα, και να μοιράζομαι τις γνώσεις και την εμπειρία που αποκτώ στην πορεία. Και θα χαρώ πολύ να κάνουμε αυτό το ταξίδι παρέα!
Η ζωή είναι όμορφη. Ας τη βάψουμε με τα χρώματα που μας αρέσουν!